Με φόρα στην κατηφόρα.

Μερικές σκόρπιες σκέψεις για τις δανέζικες καρικατούρες του Μωάμεθ. Γιατί στις 20 του μηνός δεν θα είμαι εκεί να ακούσω τί θα πει ο Γκαζμέντ, ο Πετρουλάκης και οι λοιποί εκλεκτοί ομιλητές στα Εξάρχεια.

Η εφημερίδα που τις παράγγειλε θα παράγγελνε ποτέ καρικατούρες του Χριστού; Δημοσίευσαν το σκίτσο του Μωάμεθ με βόμβα αντί για σαρίκι. Θα δημοσίευε σκίτσο με τον Χριστό να πετάει την ατομική βόμβα, ή να σπρώχνει τους εβραίους στο θάλαμο αερίων; (Τον πάπα να κάνει πεολειχία;) Η εφημερίδα Γιούλαντ Πόστεν είναι συντηρητική, και σίγουρα δεν θα το έκανε. Γιατί να προκαλέσει τους αναγνώστες της; Αλλά το να προκαλέσει τους Άλλους της φάνηκε χρήσιμο... Ναι στη Δύση έχουμε ελευθερία γνώμης. Εμείς οι άθεοι έχουμε προκαλέσει πολλάκις τους χριστιανούς με σκίτσα ή θεατρικά έργα. Αλλά με τί μέσα; Ένα φανζινάκι του κερατά, κι ένα θεατράκι της κακιάς ώρας. (Δώστε μου την δεύτερη σελίδα της Καθημερινής κι εμένα για να κάνω τα αντιχριστιανικά μου σκιτσάκια! Αλλά, τι λέμε τώρα! Άλλο Ελλάδα, άλλο Ευρώπη, βλ. προπροηγούμενη καταχώρηση). Όσο κι αν διεκδικούν κι αυτοί το δικαίωμα στην ελευθερία γνώμης, οι εκδότες της Πόστεν δεν είναι φίλοι μου. Εγώ θα κριτίκαρα πρώτα το σπίτι μου και μετά το σπίτι του γείτονα. Είναι θέμα αρχής. Ιδεολογίας. (μπλαμπλαμπλά δημοκρατία, αλλά για με το συμπάθειο για ψιλοφασίστες τους κόβω). Οι συνάδερφοι σκιτσογράφοι, λίγο αφελείς μεν, αλλά εν πάσει περιπτώσει δικαιούνται την αλληλεγγύη μου. Η εφημερίδα όμως... Σίγουρα δεν είναι αφελής.
Ποιος προστατεύει το δικαίωμα στην τιμή και την υπόληψη; Εδώ στη Δύση έχουμε δικαστήρια. Αν είχα δημοσιεύσει ένα σκίτσο που προσβάλει τους χριστιανούς δεν θα με είχαν υποχρεώσει τουλάχιστον να πάω να απολογηθώ ενώπιον του Νόμου; Τουλάχιστον να εξηγήσω ο αφελής ότι δεν είχα πρόθεση να θίξω ανθρώπους, αλλά να κριτικάρω έναν τρόπο σκέψης; Κανονικά θα με αθωώνανε, αλλά στο δικαστήριο θα με πηγαίνανε. Δεν έγινε το ίδιο με τους εκδότες της Πόστεν. Έπρεπε να τους κάψουν την πρεσβεία πριν ζητήσουν συγγνώμη. Δικαστήρια δεν έχει στη Δανία;
Η απεικόνιση του Μωάμεθ είναι απαγορευμένη στους μουσουλμάνους. Αν οι απεικονίσεις ήταν απλές εικονογραφήσεις και όχι καρικατούρες, θα προέκυπτε το ίδιο πρόβλημα; (Καλά έχεις δηλώσει ότι δεν σου αρέσει το στιφάδο, πρέπει να σε πασαλείψω με στιφάδο για να δώ πώς θα αντιδράσεις;). Το να κάνεις ένα πρώτο βήμα ενάντια στον θρησκευτικό παραλογισμό (αυτό το θεόσταλτο απαγορεύεται με το έτσι θέλω) είναι χρήσιμο. Αλλά αντί για ένα προσεκτικό βήμα, οι παίκτες χοροπηδήσαν πάνω στο πόδι του αντιπάλου. Κίτρινη κάρτα! Είπαμε δεν συμφωνούμε με τους κανόνες, αλλά αφού δεν είμαστε μόνοι στο γήπεδο,... λίγος σεβασμός δεν βλάπτει.
Αν το Ιράκ και το Αφγανιστάν δεν ήταν υπό δυτική κατοχή, αν το χτίσιμο του ισραηλινού τείχους του αίσχους είχε σταματήσει χάρη στην πίεση του ΟΗΕ, και οι φυλακισμένοι στο Γουαντάναμο είχαν ανθρώπινα δικαιώματα, θα είχε πάρει τέτοιες διαστάσεις το ζήτημα; Γιατί οι Αγιατολάδες έχουν πιο πολλή δύναμη σήμερα (παρόντες σ΄όλον τον αραβικό κόσμο) απ΄ότι πριν 10 χρόνια με τον Σάλμαν Ράσντι; Θα κέρδιζε ποτέ τις εκλογές η Χαμάς αν η Παλαιστίνη είχε αναγνωριστεί ως κράτος; Χωρίς μα και μου. (Αν η ΟΑΠ δεν είχε ξεφτιλιστεί από τα σκάνδαλα και τις αλητείες που παραμένουν ατιμώρητα καθώς δεν υπάρχει κράτος;) Αν το θεοκρατικό, στρατολατρικό (και ημιφασιστικό αν κρίνουμε από τη συμπεριφορά του προς τους άραβες πολίτες β΄διαλογής) κράτος του Ισραήλ, που χαίρει της εκτίμησης των δυτικών, έπρεπε να πληροί τους ίδιους όρους που προαπαιτούνται π.χ. από το Ιράν, δεν θα υπήρχε μια αίσθηση δικαίου; Άν λέμε, οι άραβες δεν ένιωθαν τόσο προδομένοι από την τάχα μου παγκόσμια δικαιοσύνη, αν δεν ήταν τόσο προδομένοι από τα ανδρείκελα των αντιδημοκρατικών τους ηγετών (πρώτα φιλαράκια με τους δυτικούς, ο δημοκράτης Μουμπάρακ, οι σαουδάραβες σεϊχηδες, ...), αν δεν είχαν πολλάκις απαγορευτεί τα ισλαμικά κόμματα, ΑΝ λέμε όλα αυτά,
θα ήταν ίδια η αντίδραση του λαουτζίκου για δώδεκα (μέτρια) σκίτσα που ούτε καν τα είδαν;

Τους αντιπαθώ τους θεοκράτες. Αυτό το είπαμε. Αλλά μας βγαίνουν από πάνω με τα καμώματα των δανών. Βγαίνει η ιρανική εφημερίδα Hamshahri και κάνει διαγωνισμό σκίτσου με θέμα το ολοκαύτωμα. Α, λέει η Jyllands Posten, εμείς αστεία με το ολοκαύτωμα δεν θα δημοσιεύσουμε. Συγγνώμη μάγγες, αλλά είστε λίγο λάθος. Και μόνο η εκ προοιμίου απόρριψη αποδεικνύει την μετριότητά τους. Το 95% των σκίτσων μπορεί να είναι ρατσιστικά και προσβλητικά. Για πέταμα! Αλλά μην κρίνετε εξ ιδίων! Ένα αστείο μπορεί να έχει καλές προθέσεις. Μπορεί να είναι πικρό αλλά λέει την αλήθεια. Δείτε το μόνο σκίτσο που κατ΄εμέ αξίζει, και κρίνετε και μόνοι σας.
Τί παράνοια! Ο Αχμαντινεζάντ να τρίβει στη μούρη της Δύσης την ελευθερία γνώμης! Δεκάδες εφημερίδες αναδημοσιεύσανε τα σκίτσα των Δανών. Αντίθετα, γίνεται μια τεράστια προσπάθεια ώστε τα ιρανικά σκίτσα να μην τα δει κανείς...
Για το όνομα του ανθρώπου!
πώς σταματάει αυτή η κατηφόρα;

ΥΓ.Ο Άμλετ δανός δεν ήτανε; Με τέτοιους υπηκόους ο κακομοίρης δικαίως δεν ήξερε τι να κάνει...