να σας το τυλίξω ή θα το δείτε εδώ;

Παρασκευή, Μαρτίου 03, 2006

ΕΛΕYΘΕΡΟΧΡΗΣΙΑ



Ζούμε σε μια κοινωνία που υπακούει τους νόμους των μουτζαχεντίν. Με το έτσι θέλω, αυθαίρετα, χωρίς επιστημονικό υπόβαθρο, χωρίς το στοιχειώδη σεβασμό των δικαιωμάτων του πολίτη στην προσωπική του ζωή, η εξουσία απαγορεύει την κατανάλωση κάνναβης.
Οι φιλελεύθεροι πολίτες αντιστέκονται υπερασπιζόμενοι το συνταγματικό δικαίωμα σε μια απόλαυση που δεν εμπεριέχει μεγαλύτερους κινδύνους από την κατανάλωση ζάχαρης, και οργανώνουν μια καμπάνια πληροφόρησης με σκοπό την αποποινικοποίηση της καλλιέργιας, της επεξεργασίας και της διακίνησης των υποπροϊόντων του φυτού.
Η επιτυχία του κινήματος είναι πολύ μεγάλη. Οι θεραπευόμενοι με χημειοθεραπεία, οι πάσχοντες από γλαύκωμα, ασθενείς με διάφορες παθήσεις, ευαισθητοποιούν με προσωπικά παραδείγματα την κοινή γνώμη. Επιφανείς προσωπικότητες, δημόσια πρόσωπα, επώνυμοι και ανώνυμοι συνυπογράφουν το αίτημα μιας διακομματικής επιτροπής βουλευτών.
Οι μουτζαχεντίν είναι έξω φρενών. Υβρίζουν, απειλούν, καταγγέλουν, ζωγραφίζουν το μέλλον με μελανά χρώματα. Αποκαλούν τους οπαδούς της ελευθεροχρησίας φονιάδες, εμπόρους του θανάτου, σατανάδες. Ξυλοκοπούν ακτιβιστές και καίνε τοπικά γραφεία
Η επικοινωνιακή πολιτική της Πανεθνικής Ομοσπονδίας Αντιαπαγορευτικών Κινήσεων κερδίζει όμως έδαφος στις προτιμήσεις των πολιτών. Όμως τα προγνωστικά για τη θετική έκβαση του δημοψηφίσματος ανατρέπονται εν μια νυκτί. Όλως τυχαίως, μια ελευθεριακή κολλεκτίβα από τα Σούρμενα, μέλος της ΠΟΑΚ αλλά με ριζοσπαστικότερες τοποθετήσεις, εκδίδει μια μπροσούρα όπου ζητάει την απελευθέρωση όλων των ουσιών. Παρά τις πιέσεις των εκπροσώπων της ΠΟΑΚ, η μπροσούρα διακινείται σε εθνικό επίπεδο.
Οι μουτζαχεντίν τρίβουν τα χέρια τους. Οι εικόνες των αθλίων ηρωινομανών γεμίζουν τα δελτία ειδήσεων της κρατικής τηλεόρασης. Οι καταγγελίες τους κερδίζουν σε αξιοπιστία. Η απλουστευτική λογική τουΝΑΡΚΩΤΙΚΑ = ΘΑΝΑΤΟΣ, ενισχυμένη από τα σλόγκαν "πέσαν οι μάσκες", "θέλουν να κάνουν το παιδί σου τζάνκι", αντιστρέφουν το κλίμα. Κερδίζουν το δημοψήφισμα με μια διαφορά μισής εκατοστιαίας μονάδας.
Κάποιο απογοητευμένοι οπαδοί της ΠΟΑΚ, επιτίθενται στα μέλη της Ελευθεριακής Κολλεκτίβας Σούρμενων, τους καταγγέλουν για προβοκάτσια, και ακολουθεί ένα μπάχαλο που δεν περιγράφεται.

Αυτό το σενάριο επιστημονικής φαντασίας είναι κατά κάποιον τρόπο τραβηγμένο απο τα μαλλιά, το παραδέχομαι. Σιγά μην ήταν χαφιέδες οι Σουρμενιώτες, και σιγά μην δεν βρίσκανε οποιαδήποτε άλλη αφορμή οι μουλάδες για να λασπώσουν την εικόνα της ΠΟΑΚ. Προσωπικά πιστεύω ότι όντως όλες οι ουσίες πρέπει να είναι ελεύθερες, να διακινούνται με υγειονομικό έλεγχο και μακριά από κάθε είδους μαφίες. Αλλά πιστεύω ότι οι Σουρμενιώτες δεν διάλεξαν την κατάλληλλη στιγμή για να δημοσιοποιήσουν την άποψή τους.
Όταν έχεις να κάνεις με μουτζαχεντίν θέλει προσοχή.
Καλή η θεωρία της απόλυτης ελευθερίας, αλλά υπάρχει και η έννοια της στρατηγικής. Η τακτική, το τακτ, ή όπώς αλλιώς το λένε αυτό τέλος πάντων που χρειάζεται για να μην βάζεις τρικλοποδιές στον εαυτό σου. Αντιμπουμερανγκισμός;